ای عاشقان

ای عاشقان ای عاشقان دل با پریشانی خوش است         این جان عاشق پیشه ام ، از شوق قربانی خوش است

خواهم که مدهوشم کنید ، از باده بیهوشم کنید               خود حلقه در گوشم کنید، این دل به دربانی خوش است

ای عارفان ای عارفان ، دریادلان بی کران                          این قطره در آغوشتان، در حال طوفانی خوش است

در سینه بی کینه ام ، با این دل آئینه ام                           گنج مقام عاشقی، در کنج ویرانی خوش است

ای عاقلان ای عاقلان ،وارسته هردو جهان                         دل از میان این و آن ، بی این و بی آنی خوش است 

دل می رود در طور خود ، شاید که بیند نور خود                  گر می کند انگور خود، در وقت حیرانی خوش است 

ای زاهدان ای زاهدان ، ای طالبان حوریان                          از دست این دل الامان ، با یار پنهانی خوش است  

تا ( مهدوی ) اهل دل است ، فارغ ز آب و از گل است           تا ناکجایش منزل است ، آن عالم فانی خوش است